Rozbłyski klasy X1.2, X1.9 i kilka klasy M (14-16.07.2024)

W niedzielę 14.07 o godz. 02:34 UTC doszło do silnego rozbłysku klasy X1.2 w regionie aktywnym 3738 nieopodal południowo-zachodniej krawędzi tarczy słonecznej. Zjawisko pomimo pewnego wydłużenia maksimum nie wyzwoliło koronalnego wyrzutu masy (CME), w związku z czym jego wpływ ograniczył się do kilkunastominutowego silnego blackoutu radiowego poziomu R3 na osłonecznionej półkuli. Brak emisji burzy radiacyjnej.

Zjawisko to zostało poprzedzone trzema rozbłyskami klasy M kolejno klasy M5.3 z maksimum 13.07 o godz. 12:42 UTC oraz w innej grupie - AR3743 - rozbłyskami klasy M1.8 i M1.9 o maksimach oddzielonych od siebie zaledwie 24-minutową przerwą (15:20/15:44 UTC - oba w sobotę). Co jednak najważniejsze z perspektywy obserwacji zorzy polarnej, żadnemu z tych rozbłysków nie towarzyszyły wyrzuty koronalne.

  

Rozbłyski klasy X1.2 (AR3738), M1.8+M1.9 (AR3743) i M5.3 (AR3738). Żadnemu z rozbłysków nie towarzyszyły wyraźniejsze wyrzuty koronalne. Credit: SDO

Niedzielny (14.07) rozbłysk klasy X1.2 stanowił pierwsze zjawisko najwyższej energii po dostrzegalnej z Ziemi części Słońca od 10 czerwca. To długa jak na ostatnie standardy przerwa przekraczająca miesiąc, od czego mogliśmy odwyknąć po najaktywniejszym od kilkunastu lat maju. W najbliższym czasie region 3738 może emitować kolejne silne zjawiska, jednak będąc coraz bliżej zachodniej krawędzi jego aktywność nie ma już dla nas większego znaczenia, chyba, że byłaby powiązana z emisją bardzo rozległych CME. Większe szanse na zjawiska geoefektywne możemy upatrywać w regionie 3743, który dopiero przekroczył centralny południk i jeszcze około 2 doby będzie względnie blisko dogodnej pozycji dla uwalniania ewentualnych erupcji w naszym kierunku.

W weekend spodziewany był też napływ strumienia wiatru słonecznego wysokiej prędkości (CHHSS) z dziury koronalnej, jaka w ubiegłym tygodniu przemierzała centrum tarczy słonecznej na północ od słonecznego równika. Napływ CHHSS jednak nie nastąpił - możliwe, że w pewnym stopniu strumień został odchylony zbyt ku północy względem układu Słońce-Ziemia aby osiągnąć naszą planetę. Sugerowana przez SWPC słaba burza magnetyczna kategorii G1 na 13 i 14 lipca ostatecznie nie miała z czego się rozwinąć i weekend minął w aktywności geomagnetycznej bez wyraźnych jej wzrostów. Podobnie sytuacja powinna się kształtować w najbliższych dniach.

AKTUALIZACJA 16.07

We wtorek o godz. 13:26 UTC schodzący z tarczy region 3738 wygenerował swój drugi rozbłysk najwyższej energii, tym razem z maksimum klasy X1.9 oraz towarzyszącą mu emisją radiową typu II i IV. Zwykle jest to dobry zwiastun dla zaistnienia koronalnego wyrzutu i masy i dzisiejsze zjawisko nie jest wyjątkiem. Widoczny na zdjęciach z koronografu LASCO wyrzut jest wyraźnie widoczny, jednak z uwagi na zaistnienie rozbłysku w momencie schodzenia obszaru 3738 z tarczy, CME praktycznie w całości został uwolniony prostopadle do układu Słońce-Ziemia i najpewniej nie zawadzi nas nawet swoją skrajną flanką będąc zjawiskiem w całości omijającym Ziemię. 

Autorski komentarz do bieżącej aktywności słonecznej - podstrona Solar Update

Warunki aktywności słonecznej i geomagnetycznej wraz z objaśnieniami nt. interpretacji danych dostępne na podstronie Pogoda kosmiczna

  f    t    yt   Bądź na bieżąco z tekstami, zapowiedziami, alarmami zorzowymi i wiele więcej - dołącz do stałych czytelników bloga na Facebooku, obserwuj blog na Twitterze, subskrybuj materiały na kanale YouTube lub zapisz się do Newslettera.