Obszar aktywny 1762, na pożegnanie z dostrzegalną z Ziemi tarczą słoneczną wygenerował ostatniej nocy silny rozbłysk klasy M5.9, połączony z koronalnym wyrzutem masy. Było to szóste pod względem energii zjawisko w 2013 roku.
Do maksimum rozbłysku o sile M5.9 doszło w nocy z piątku na sobotę, o godz. 00:49 CEST. Dopiero po około 40 minutach poziom promieniowania rentgenowskiego z obszaru 1762 zmniejszył się poniżej klasy M. Było to pierwsze tego typu wydarzenie od 5 czerwca, które na dzień dzisiejszy trafia na szóste miejsce listy najsilniejszych rozbłysków 2013 roku . Z rozbłyskiem powiązany był koronalny wyrzut masy, który jednak z powodu niekorzystnego położenia grupy 1762 względem Ziemi, nie został skierowany w naszą stronę. Również w następnych dniach, nawet jeśli tego typu zjawiska będą zachodzić w strefie obszaru 1762, będą to dla nas zdarzenia nieistotne.
Warty odnotowania jest fakt, że do tego silnego rozbłysku doszło z obszaru aktywnego znajdującego się na południowej półkuli Słońca. W obecnym 24. cyklu aktywności słonecznej, zdecydowana większość zjawisk, nie tylko tych silnych, zachodzi na północ od słonecznego równika, a sama półkula południowa jest opóźniona w rozwoju aktywności względem półkuli północnej. Jeśli w trwającym cyklu słonecznym dojdzie do "podwójnego maksimum", co poddają pod rozwagę niektórzy heliofizycy, pierwszy szczyt aktywności prognozowany na jesień 2013 roku powinien być zauważalny na przede wszystkim południowej półkuli. Pozostaje nam wierzyć, że Słońce jeszcze się przebudzi na tyle, by można mówić o maksimum cyklu.
Rozbłyskowi klasy M5.9 z 8 czerwca otowarzyszył koronalny wyrzut masy. Skierowanie CME na południe i zachód od linii Słońce-Ziemia czyni to zjawisko nieistotnym dla magnetosfery. (SDO/SWPC/SOHO). |
Tarcza słoneczna - stan na 08.06.2013 r. Widoczny zaledwie jeden obszar aktywny (1765) w pobliżu centrum tarczy. (SDO) |
W najbliższych dniach aktywność słoneczna kontynuowana będzie na niskim poziomie, z możliwością pojedynczych rozbłysków klasy M z obszaru 1762 za zachodnią krawędzią. Grupa 1765 w pobliżu centrum tarczy, wstępuje już na zachodnią połowę i z każdym dniem prawdopodobieństwo kierowanych w Ziemię rozbłysków i wyrzutów koronalnych będzie malejące. Obszar ten jednak od początku swojego istnienia pozostaje stabilny i nie wytwarza silnych zjawisk, pomimo że pole magnetyczne typu beta-gamma czyni go dobrym kandydatem do emitowania rozbłysków klasy M.
Poza regionem 1765, na tarczy nie występują inne obszary aktywne. To pierwsza od wielu miesięcy sytuacja, w której na stronie Słońca dostrzegalnej z Ziemi, widoczna jest zaledwie jedna grupa plam. To oznaka bardzo niskiej aktywności plamotwórczej po "ziemskiej" stronie naszej gwiazdy. Wprawdzie za kilkanaście godzin zza wschodniej krawędzi tarczy wyłoni się dawny obszar 1745 (lub co też możliwe, jego resztki), to łatwo można zauważyć, że aktywność słoneczna pozostaje niska. Od ewentualności stanu całkowicie wolnej od plam tarczy słonecznej odsuwa nas w czasie jedynie fakt dalszej rozbudowy obszaru 1765.
Komentarz do aktualnej aktywności słonecznej - Solar Update
Warunki aktywności słonecznej i zorzy polarnej - Pogoda kosmiczna
Cóż, czyli znowu czekamy. Może to i dobrze - pogody nie pozwalają na obserwacje.
OdpowiedzUsuńChociaż nie :P Obserwować można było wczoraj u mnie coś takiego: http://i.imgur.com/ZXKBYG5.jpg
Zawsze coś.
No ładnie! Mnie w tym roku burze omijają, z resztą na Pomorzu to standard. To zdjecie naprawdę świetne, jedno z najefektowniejszych jskie w tym sezonie widziałem:-)
OdpowiedzUsuńA Słońce, fakt, coś zbyt czesto nam przysypia, ale wciąż ufam, że jeszcze coś od niego dostaniemy... Najlepiej w czasie dobrej, wyżowej pogody.
Pozdrawiam!