LIVE Solar Update (sierpień 2013)

Poniższe aktualizacje nie są już aktualne (sierpień 2013). Aby odczytywać bieżący komentarz dotyczący aktywności słonecznej kliknij >>w ten odnośnik<<.


31.08.13
SIERPNIOWA AKTYWNOŚĆ W ANIMACJI - tradycyjnie z końcem miesiąca zapraszam do zaznajomienia się z zapętloną animacją aktywności plamotwórczej Słońca z ostatnich 31 dni. Jak widać na zdjęciach z SDO, miesiąc ten nie przyniósł bardziej rozbudowanych obszarów aktywnych, przez co ilość silniejszych rozbłysków również była niska. Pod koniec sierpnia aktywność stała się tak niewielka, że liczba Wolfa spadła do bardzo niskiego poziomu 35 (27 sierpnia) i pojawiła się po raz kolejny w tym roku możliwość wystąpienia dnia bez plam słonecznych na tarczy. Przełom sierpnia i września nadal nie przyniósł większych zmian...
(SDO).

CME Z 30.08: UPDATE - uległy pewne zmiany w porównaniu z wczorajszymi analizami. Zaktualizowany model CME WSA-Enlil przewiduje nieco silniejsze uderzenie wyrzutu względem pierwszych wyliczeń z wczorajszego południa, choć o skierowaniu bezpośrednim. nie ma mowy - model, zgodnie z obrazami sugeruje, że do Ziemi zmierza "boczna", mniej gęsta część wyrzutu. Prognoza przewiduje teraz, że uderzenie czoła CME w magnetosferę nastąpi z prędkością około 700 km/sek., ale niewykluczone, że wartość ta będzie nieco wyższa. Wyrzut opuścił Słońce z prędkością około 900 km/sek., w związku z czym jego dotarcie do Ziemi powinno nastąpić w niedzielę 1 września, ok. godz. 05:00 UT (07:00 CEST) z tolerancją błędu +/- 7 godzin, okienko czasowe potrwa zatem do niedzielnego popołudnia. W tej chwili wydaje się prawdopodobne wywołanie przez CME słabej burzy magnetycznej stopnia G1, z mniejszym prawdopodobieństwem umiarkowanej stopnia G2 w dniach 1-2 września z zorzami polarnymi na biegunach i wysokich szerokościach geograficznych.


Moment dotarcia CME do Ziemi powinien nastąpić 01.09 ok. 05:00 UT +/- 7 godzin.
(SWPC)


30.08.13
CME FULL-HALO Z GRUPY 1836 - w godzinach porannych doszło do długotrwałego rozbłysku klasy C8.3 z obszaru aktywnego 1836, znajdującego się z północno-zachodniej części tarczy. Maksimum nastąpiło o godz. 02:46 UT, sam rozbłysk zaś zakończył się dopiero o godz. 04:06 UT. Jak to zwykle bywa przy długotrwałych rozbłyskach, doszło do wyrzutu koronalnego -  tym razem rozległego CME full-halo. Po pierwszych zdjęciach z sond STEREO i SOHO można przypuszczać, że mniej gęsta zachodnia część wyrzutu jest skierowana ku Ziemi. Model ENLIL przewiduje uderzenie pewnej części CME 1 września o godz. 09:00 UT (+/- 7 godzin). Do tematu będę powracać wraz z napływem większej ilości danych z sond. Zobacz wideo rozbłysku z SDO. | Zobacz opracowanie graficzne wydarzenia.

29.08.13
UPDATE Z 29.08 - słaba burza magnetyczna z poprzedniej doby zanikła, w maksimum osiągając poziom G1 (zaburzenia na poziomie Kp=5 utrzymywały się przez około trzy godziny, po czym zaczęły maleć). Odtąd w ziemskim polu magnetycznym panuje spokój - podobnie jak na Słońcu. Na tarczy znajdują się zaledwie trzy obszary aktywne, z których żaden nie posiada zdolności emitowania silniejszych rozbłysków. Liczba Wolfa utrzymuje się na bardzo niskim poziomie 44. W ciągu wczorajszego dnia doszło do dwóch wyrzutów CME w pobliżu dawnego obszaru 1817 na przeciwnej stronie Słońca. Ponieważ były to zjawiska za tarczą słoneczną, uwolniona materia z żadnego z wyrzutów nie zmierza w naszą stronę. Dzisiejszego, czwartkowego poranka również doszło do wyrzutu koronalnego, który był następstwem erupcji protuberancji w południowo-zachodniej części tarczy. Pierwsze zdjęcia sugerują, że znaczna większość materii skierowana została na południe i zachód od linii Słońce-Ziemia.

28.08.13
BURZA MAGNETYCZNA G1 - wiatr słoneczny emitowany ku Ziemi przez dziurę koronalną zaczął do nas docierać i wywołał słabą burzę magnetyczną stopnia G1 (zaburzenia na poziomie Kp=5) na biegunach i szerokościach okołobiegunowych. W kolejnych godzinach możliwa kontynuacja słabej burzy, bez szans na wzrost siły.


27.08.13
NISKA AKTYWNOŚĆ - na tarczę wstąpiła dawna grupa plam 1809, która jeszcze nie ma przypisanej nowej oficjalnej numeracji (zmieni się to w ciągu najbliższej doby). Po pierwszych godzinach ponownej widoczności, wygląda że obszar ten jest jeszcze stabilny. Z pozostałych grup, 1823 zeszła już niemal z tarczy, 1828 zanikła, 1834 przestanie istnieć w ciągu następnej doby, a 1835 zaczęła zanikać. O ile nie zaczną powstawać na tarczy nowe obszary aktywne, to w najbliższym czasie po raz kolejny staniemy przed ewentualnością wystąpienia dnia bez plam słonecznych, co byłoby interesującym wydarzeniem w świetle tak bliskiego już maksimum 24. cyklu aktywności słonecznej, mającego się rozpocząć w ostatnim kwartale tego roku. W następnych 48 godzinach szansa na silniejsze rozbłyski nie przekracza w oficjalnych prognozach 1%. Liczba Wolfa ponownie uległa obniżeniu - dzisiaj do bardzo niskiego poziomu 35. W północnej części tarczy powstała kolejna dziura koronalna - dotarcie wiatru do Ziemi, jaki jest przez dziurę emitowany powinno nastąpić 30-31 sierpnia, z możliwością wywołania słabej burzy magnetycznej G1.
(SDO).

CME NA KRAWĘDZI - we wtorkowych godzinach porannych doszło do wyrzutu koronalnego w pobliżu dawnej grupy plam 1809, która od kilku godzin na nowo wstępuje na tarczę zza północno-wschodniej krawędzi. Ponieważ wyrzut wystąpił z dala od centrum tarczy, zjawisko nie będzie dla nas istotne. Zobacz zdjęcie ze STEREO-B.

26.08.13
PODSUMOWANIE WEEKENDU 23-25.08 - słaby wyrzut koronalny z 21.08, którego pewna część miała dotrzeć wczoraj do Ziemi albo minął ją całkowicie, albo uderzenie było na tyle słabe, że nawet magnetometry nie wykryły impulsu geomagnetycznego oznaczającego moment dotarcia materii do Ziemi. Indeks zaburzeń pola magnetycznego nie wzrósł ani na moment powyżej Kp=3, zatem cały czas panował i panuje w nim spokój. Prognozy zatem okazały się sprawdzalne, praktyka pokazała to, co wynikało w teorii z posiadanych materiałów: brak silnego rozbłysku poprzedzającego wyrzut koronalny, bardzo niska gęstość wyrzutu niemal uniemożliwiająca jego identyfikację na zdjęciach STEREO i moment dotarcia do Ziemi prognozowany dopiero po pięciu dobach od uwolnienia CME ze Słońca złożyły się w całość i sprawiły, że aktywność magnetyczna nie wzrosła, a do najsłabszej burzy magnetycznej G1 była daleka droga. Również na Słońcu panuje spokój. Z czterech widocznych obszarów aktywnych, trzy zanikają, a tylko jeden (1835) jest stabilny. Liczba Wolfa wynosi 46. W kolejnych 48 godzinach kontynuacja bardzo niskiej aktywności słonecznej, z niewielką szansą na pojedynczy rozbłysk klasy M z obszaru 1835.


(SDO).
(SDO).

25.08.13
CME Z 21.08: UPDATE - z dniem dzisiejszym powinno nastąpić dotarcie do Ziemi słabego wyrzutu koronalnego z 21 sierpnia. Okienko czasowe na dotarcie CME wg modelu ISWA zamknęło się już o godz. 07:00 UT w niedzielę rano, a w tym samym czasie otworzyło się okienko czasowe na uderzenie wg modelu ENLIL. Potrwa ono do godz. 21:00 UT (23:00 CEST) i w tym czasie powinniśmy odnotować dotarcie wyrzutu. Im późniejsza będzie godzina uderzenia materii słonecznej, tym mniejsze zaburzenia pola magnetycznego ona wywoła (z uwagi na niższą od założonej prędkości), a ponieważ bardzo niska energia (brak silnego rozbłysku przed wyrzutem) z jaką został uwolniony, a także niska gęstość, za sprawą której nawet na zdjęciach STEREO był on słabo widoczny, szanse na wzmożoną aktywność geomagnetyczną nie są duże. W najkorzystniejszym obserwatorom zórz scenariuszu, burza magnetyczna może osiągnąć stopień G1, choć wiele wskazuje na to, że nawet ta najsłabsza nie jest przesądzona.

UPDATE Z 25.08 - aktywność słoneczna pozostaje niska, w dolnych poziomach klasy B i okresowymi nieistotnymi rozbłyskami klasy C. Na tarczy znajduje się 8 obszarów aktywnych, z których jednak ani jeden nie posiada skomplikowanego pola magnetycznego będącego "napędem" dla ewentualnych silniejszych rozbłysków. Szanse na takie zjawiska w następnych 48 godzinach są obniżone. W centrum tarczy wytworzyła się kolejna dziura koronalna, przez którą w przestrzeń emitowany jest wiatr słoneczny. Jego dotarcie do Ziemi powinno nastąpić za 2-3 dni, z możliwością wywołania burzy magnetycznej G1. Dzisiejsza liczba Wolfa wynosi 101.
(SDO).

24.08.13
CISZA W MAGNETOSFERZE - koronalny wyrzut masy z 20.08, który miał dotrzeć do Ziemi w piątek między godz. 09:00 a 23:00 UT nie wywołał burzy magnetycznej. W szczytowych momentach ostatniej nocy indeks zaburzeń pola magnetycznego nie wzrósł powyżej Kp=3, a zatem nie można tu mówić o nawet najsłabszej burzy stopnia G1. Do magnetosfery dotarła tylko niewielka część CME, o niskiej gęstości i energii, a więc zgodnie z prognozami nie było to zjawisko znaczne.

Z kolei CME z 21.08 ma dotrzeć do nas w nocy z soboty na niedzielę (00:00 UT +/- 7 godzin) i jest to wyliczenie modelu ISWA bądź w niedzielę ok. 14:00 UT (+/- 7 godzin) wg modelu ENLIL. Podobnie jak w przypadku pierwszego wyrzutu, tak i ten posiada zbyt niską gęstość i energię do wywołania silniejszych zaburzeń w ziemskim polu magnetycznym, a po jego dotarciu ewentualna burza magnetyczna zamknąć się powinna w kategorii G1, choć i to może okazać się zawyżoną prognozą.

23.08.13
UPDATE Z 23.08 - aktywność słoneczna pozostaje niska. Od czasu rozbłysków z 17 sierpnia, po ziemskiej stronie nie doszło jak na razie do podobnych zjawisk. Wszystkie grupy plam są stabilne magnetycznie i nie powinny wytwarzać silnych rozbłysków w następnych 24 godzinach. Z tego powodu aktywność pozostaje niska, w słabej klasie B, z niewielką szansą na pojedynczy rozbłysk klasy M w następnej dobie. Liczba Wolfa wynosi 125.
(SDO).

Ziemskie pole magnetyczne również pozostaje spokojne, z okresową niestabilnością na poziomie zaburzeń Kp=4. Od godz. 11:00 do 01:00 CEST (09:00 - 23:00 UT) trwa już okienko czasowe na prognozowane dotarcie do Ziemi niewielkiej części wyrzutu koronalnego z 20.08 (z największym prawdopodobieństwem około 18:00 CEST (16:00 UT)). Istnieje 50% szans, że uderzenie wywoła słabą burzę magnetyczną stopnia G1 na szerokościach okołobiegunowych.


22.08.13
CME #2 - 21 sierpnia doszło do erupcji protuberancji na tarczy słonecznej, co jak zwykle  w takich sytuacjach bywa, doprowadziło do wyrzutu koronalnego. Zdjęcia sond STEREO ukazują słabo widoczny wyrzut, który częściowo jest skierowany ku Ziemi. Model ENLIL  wskazuje na dotarcie pewnej części tego wyrzutu w niedzielę 24.08 ok. 14:00 UT (+/- 7 godzin); z kolei wg modelu ISWA w nocy z soboty na niedzielę 23.08/24.08 ok. godz. 00:00 UT (+/- 7 godzin). Jeśli okoliczności będą sprzyjające, pojawi się szansa na burzę stopnia G1, być może choć co mniej prawdopodobne G2 na biegunach i wysokich szerokościach geograficznych. Wcześniejsze CME z 20.08 ma częściowo dotrzeć do Ziemi 23.08 ok. 16:00 UT (+/-7 godzin). Niestety w przypadku obu wyrzutów, nie wygląda na to, by mogły to być uderzenia na tyle znaczne, by szanse na silniejszą burzę magnetyczną i zorze polarne na umiarkowanych szerokościach (w tym nad Polską) mogły się powiększyć. CME#1 z 20.08 "zahaczyć" powinno o Ziemię swoją najsłabszą boczną częścią, CME#2 z 21.08, choć jest korzystniej skierowane ku Ziemi, to posiada prawdopodobnie zbyt niską prędkość i gęstość (ukazują to modele i zdjęcia), a ponieważ nie poprzedził go silniejszy rozbłysk, to energia uderzenia również prawdopodobnie okaże się zbyt niska do znacznego zwiększenia aktywności zórz polarnych.
CME słabo widoczne na zdjęciach z sond STEREO, częściowo zmierza ku Ziemi. Możliwa słaba burza G1 na biegunach i wysokich szerokościach geograficznych.
(STEREO)


21.08.13
CME Z 20.08: UPDATE - wyrzut koronalny, o którym pisałem wczoraj, będący efektem erupcji protuberancji przy południowo-zachodniej krawędzi tarczy, może częściowo dotrzeć do Ziemi. Model ruchu CME instytutu SWPC (grafika 15 | objaśnienie), zgodnie z wczorajszymi zdjęciami sond STEREO i SOHO, wskazuje, że znaczna większość wyrzutu, w tym jego najgęstsza część, minie Ziemię od południa i zachodu. Pewna część CME może "zahaczyć" o magnetosferę 23.08 około godz. 16:00 UT (18:00 CEST) +/- 7 godzin. Czy stan burzy magnetycznej zostanie osiągnięty przekonamy się za dwa dni; w tej chwili wydaje się, że zaburzenia pola magnetycznego na poziomie Kp=5 są dość prawdopodobne (burza G1).

Model CME przewiduje uderzenie niewielkiej części wyrzutu 23.08 ok. 16:00 UT (+/-7 godzin).
(SWPC).
CME JEDNAK DOTARŁO - ostatniej nocy z 20/21.08 warunki pogody kosmicznej jasno potwierdziły dotarcie części CME z rozbłysków z 17 sierpnia. Uderzenie okazało się słabe i nie wywołało burzy magnetycznej, ale aktywność zórz polarnych na wysokich szerokościach geograficznych w ostatniej nocy uległa zwiększeniu. Impuls geomagnetyczny potwierdzający uderzenie magnetometr w Boulder w Kolorado odnotował o godz. 00:31 CEST. Również dane z satelity ACE wskazały dotarcie materii słonecznej do Ziemi - wskaźnik Bz południowy (-10 nT), wzrost prędkości i temperatury wiatru słonecznego w magnetosferze. Poziom zaburzeń pola magnetycznego osiągnął Kp=4, za mało więc by mówić o burzy magnetycznej.

(SWPC).


20.08.13
NURKUJĄCA KOMETA - wraz z możliwością podziwiania ostatniej doby dwóch wyrzutów koronalnych, zdjęcia z koronografu sondy SOHO ukazują małą kometę należącą do komet z grupy Kreutza. W ostatnich godzinach "przed śmiercią", kometa wykształciła wąski warkocz, na skutek intensywnego oddziaływania Słońca, po czym tuż przed koronalnym wyrzutem masy full halo, uległa ona dezintegracji i przeszła do historii jak setki innych niewielkich komet z tej grupy. Średnica jej jądra miała przypuszczalnie zaledwie około kilkudziesięciu metrów - wystarczająco, by ją dostrzec na zdjęciach SOHO, ale zdecydowanie zbyt mało, by przeżyć bliskie spotkanie ze Słońcem. Zbliżanie się komety wraz z wyrzutami koronanymi ostatniej doby zobaczyć można na nagraniu z SOHO: link do wideo. | link do zdjęcia.

UPDATE Z 20.08 - aktywność słoneczna pozostaje niska. Wszystkie grupy plam widoczne na tarczy są stabilne i nie emitują silnych rozbłysków - jednym obszarem mogącym wytwarzać silniejsze zjawiska po "ziemskiej" stronie Słońca jest region 1825 w części północno-zachodniej tarczy. W ciągu ostatniej doby mieliśmy dwa koronalne wyrzuty masy, w tym jeden rozległy typu full-halo (komentarze poniżej), jednak nie są to zjawiska będące istotnymi dla ziemskiego pola magnetycznego. W następnych 48 godzinach kontynuacja niskiej aktywności, z małą szansą na pojedynczy rozbłysk klasy M z obszaru 1825. Liczba Wolfa dzięki 10 obszarom aktywnym na tarczy, wzrosła dziś do wyższego poziomu i wynosi 161.

CME TYPU FULL HALO PO PRZECIWNEJ STRONIE SŁOŃCA - w nocy z poniedziałku na wtorek doszło do w strefie dawnej grupy plam 1808 do rozległego wyrzutu koronalnego typu full halo. CME dobrze widać na zdjęciach koronografu LASCO3 z satelity SOHO - animacja poniżej. Ponieważ źródłem zjawiska była dawna grupa plam po drugiej stronie Słońca, materia CME wyemitowana została w przeciwną stronę względem Ziemi, zjawisko więc nie jest dla nas istotne. Gdyby taki wyrzut nastąpił z obszaru aktywnego w centrum tarczy, ale od naszej "ziemskiej" strony, byłaby szansa na silną (G3), a być może nawet ciężką (G4) burzę magnetyczną, która mogłaby zapewnić bardzo rozległe zorze polarne nawet do niskich szerokości geograficznych. Tym razem niestety możemy tylko obserwować, jak uwolniona materia oddala się w przeciwną stronę względem Ziemi. Na drodze CME znajdzie się bez wątpienia Merkury, widoczny wyraźnie w prawej części kadru.
(SOHO).

CME PRZY POŁUDNIOWO-ZACHODNIEJ KRAWĘDZI - nad ranem doszło do erupcji dużej protuberancji przy południowo-zachodniej krawędzi tarczy, co doprowadziło do wyrzutu koronalnego. Wstępne zdjęcia wskazują, że wyrzut w całości jest skierowany na poludniowy zachód od linii Słońce-Ziemia i nie wpłynie na wzrost aktywności zórz polarnych w kolejnych dniach. Zobacz zdjęcie wyrzutu.

CME CHYBIŁO - wygląda na to, że koronalny wyrzut masy będący efektem rozbłysków klasy M3.3 i M1.4 z 17 sierpnia, minął Ziemię zgodnie z prognozą NOAA. Okienko ewentualnego uderzenia materii już o godz. 07:00 CEST się zakończyło, a dane napływające z sondy ACE nie wskazują wzrostu aktywności geomagnetycznej. Pole magnetyczne spokojne, stan burzy nie został osiągnięty. Możliwe (choć już mało prawdopodobne), że niewielka część CME muśnie dziś Ziemię, ale nawet jeśli, to nie powinno być to silne uderzenie.


19.08.13
CO Z TYM CME? - najsilniejszy jak do tej pory sierpniowy rozbłysk klasy M3.3 z obszaru aktywnego 1818, 17 sierpnia uwolnił jasny koronalny wyrzut masy. Podczas gdy wg agencji NOAA wyrzut całkowicie minie Ziemię, mimo wszystko skłaniam się do rozważań o możliwości chybienia oficjalnej prognozy. Kontynuacja w głównym tekście na blogu.

OBSZARY 1818 I 1824 - grupy plam 1818 i 1824 w południowo-zachodniej części tarczy posiadają zdolność emitowania silniejszych rozbłysków. Na kolejne 24 godziny NOAA szacuje 25% prawdopodobieństwo zaistnienia rozbłysku klasy M z strefie któregoś z tych obszarów aktywnych - ale, niefortunnie dla oczekujących zórz, bez dużych szans na kierowanie tych zjawisk w stronę Ziemi.

18.08.13
JASNE CME PO ROZBŁYSKU M3.3 - zdjęcia z koronografów sond SOHO i STEREO ukazują jasny, duży koronalny wyrzut masy będący następstwem sobotniego rozbłysku klasy M3.3 z grupy plam 1818. Wstępne analizy mówią, że znaczna większość materii została skierowana na południe i zachód od linii Słońce-Ziemia, ale niewykluczone, że pewna część CME podąża w naszym kierunku. Pełny tekst już dostępny: link.
(SOHO).

17.08.13
TRWA ROZBŁYSK - od godz. 20:16 CEST obserwowany jest skok emisji rentgenowskiej. Rozbłysk o godz. 20:24 osiągnął maksimum o sile M3.3 i zaczął słabnąć. Od kilku minut po godz. 21:00 widać kolejny wzrost energii rozbłysku (na godz. 21:20 - M1.2), a samo zjawisko jeszcze się nie skończyło. Źródłem rozbłysku jest obszar aktywny 1818, o którym wspominałem w sobotę rano (komentarz tuż niżej), pisząc o możliwości zaistnienia takich zjawisk. Praktyka tym razem pokryła się z teorią. Pełne opracowanie zjawiska jutro na blogu.
Poziom emisji rentgenowskiej z dzisiejszego wieczora, widoczny rozbłysk klasy M3.3 o godz. 20:24 CEST. Kontynuacja zjawiska po godz. 21:00 (stan danych na godz. 21:25 CEST).

PONOWNA SZANSA NA ROZBŁYSKI - obszary aktywne 1817 i 1818 w części południowo-zachodniej tarczy ponownie wykształciły niestabilne pole magnetyczne beta-gamma-delta i zdolność emitowania silnych rozbłysków klasy M lub X. W najbliższych 24 godzinach szansa na ich powstanie wynosi ok. 35%, jednak ze względu na mniej korzystne już skierowanie tych grup plam względem Ziemi, jest nikła szansa, że wyrzuty koronalne po ewentualnych energetycznych rozbłyskach byłyby kierowane w naszą stronę, zwiększając szanse na rozległe zorze polarne. Tymczasem obserwowana aktywność słoneczna pozostaje niska.

BURZA ZANIKŁA - od południowych godzin 16 sierpnia na biegunach i wysokich szerokościach trwała burza G1, określana jako słaba w oficjalnej klasyfikacji burz magnetycznych. Obecnie pole magnetyczne Ziemi stabilizuje się, poziom zaburzeń pola zmalał z Kp=5 do Kp=4. Zorze polarne jak na najniższy poziom burzy okazały się dość widowiskowe.
Edmonton, Alberta (Kanada, USA).
Credit: Zoltan Kenwell
Quebec (Kanada, USA).
Credit: Laurent Silvani

16.08.13
SŁABA BURZA - na biegunach i wysokich szerokościach geograficznych rozpoczęła się z piątkowym popołudniem słaba burza magnetyczna stopnia G1. w związku z docieraniem wiatru słonecznego z dziury koronalnej, o której pisałem w komentarzu z 14 sierpnia. W kolejnych godzinach możliwa kontynuacja burzy, bez dużych szans na wzrost siły do poziomu G2/Kp6.

PONOWNIE CISZA - rozbłysk klasy M1.5 z 12 sierpnia okazał się być jak na razie zjawiskiem pojedynczym, a nie łamiącym dotychczasowy okres ciszy na czas dłuższy. Wszystkie grupy plam słonecznych widoczne obecnie na tarczy są spokojne i nie emitują silnych rozbłysków. Liczba Wolfa 129, ale aktywność słoneczna w kolejnych 48 godzinach pozostawać będzie niska, z niewielką szansą na pojedynczy silniejszy rozbłysk z któregoś z obszarów aktywnych.

14-15.08.13
GRUPY 1817 I 1818 - obszary aktywne 1817 i 1818 w centrum tarczy na półkuli południowej wciąż charakteryzują się budową pola magnetycznego typu beta-gamma i zdolnością emitowania rozbłysków klasy M. Ponieważ oba regiony znajdują się w pobliżu centrum tarczy, każde takie zjawisko oraz wyrzuty koronalne po ewentualnych rozbłyskach w ciągu najbliższych 2-4 dni mogą być kierowane ku Ziemi. Na razie jednak oba regiony poprzestają na wytwarzaniu nieistotnych rozbłysków klasy C o niskiej energii. Aktywność pozostaje niska, liczba Wolfa wynosi 98.

DZIURA KORONALNA - w pobliżu centrum tarczy słonecznej na półkuli północnej powstała kolejna dziura koronalna, otwierająca wolną drogę wiatru słonecznemu do wydostawania się w przestrzeń kosmiczną. Zjawisko dobrze jest widoczne na aktualnych zdjęciach z sondy SDO w długości fali 191 Angstremów. Ponieważ obecnie dziura znajduje się w pobliżu centrum tarczy, wiatr  przez nią emitowany jest kierowany w stronę Ziemi. Dotarcie porcji wiatru z 13 i 14 sierpnia do magnetosfery spodziewane jest 16-18 sierpnia - wówczas możliwy wzrost aktywności geomagnetycznej i burza magnetyczna stopnia G1 (mniej prawdopodobne G2) na biegunach i wysokich szerokościach geograficznych.

13.08.13
SZANSA NA ROZBŁYSKI - obszar aktywny 1817 w pobliżu centrum tarczy na południowej półkuli Słońca wytworzył niestabilne pole magnetyczne typu beta-gamma-delta i osiągnął zdolność emitowania rozbłysków klasy X. Sąsiednia grupa plam 1818 z polem beta-gamma również może emitować silniejsze rozbłyski. Szanse na te wydarzenia w ciągu następnej doby wynoszą 30%.

12.08.13
PIERWSZY ROZBŁYSK KLASY M OD 3 LIPCA - doczekaliśmy się przełamania ciszy. W godzinach porannych czasu polskiego doszło do pierwszego od niemal sześciu tygodni silniejszego rozbłysku klasy M1.5 z obszaru aktywnego 1817 w części południowo-wschodniej tarczy. Zjawisku towarzyszył koronalny wyrzut masy, który sądząc po pierwszych zdjęciach z sondy STEREO-A został w większości skierowany na południe od linii Słońce-Ziemia. Jest jednak szansa na to, że pewna jego część "otrze się" o magnetosferę - ewentualne zorze polarne za dwa-trzy dni mogą ukazać się nad wysokimi szerokościami geograficznymi, choć kwestia ta nie jest jeszcze przesądzona. Kolejne rozbłyski klasy M z tego obszaru są prawdopodobne. Pełne opracowanie wydarzenia wieczorem na blogu.

Update: Opracowanie już dostępne: link.

11.08.13
WIĘCEJ SŁABYCH ROZBŁYSKÓW - w niedzielę 11 sierpnia zaczęła rosnąć ilość słabych rozbłysków klasy C z obszarów 1817 i 1819 - nowych grup plam, które zaczęły się formować w południowo-wschodniej części tarczy, a o których wspominałem we wczorajszym komentarzu. Na razie są to zjawiska nieistotne, ale i tak wyróżniające się ponad przeciętność na tle ostatnich kilkunastu dni aktywności słonecznej. Szanse na rozbłysk klasy M z tych obszarów są nadal niewielkie, ale w porównaniu z ostatnimi dniami uległy pewnemu podwyższeniu. Liczba Wolfa 76.

10.08.13
UPDATE Z 10.08 - aktywność słoneczna pozostaje niska. Na tarczy znajdują się obecnie trzy obszary aktywne, których powierzchnia jest wyjątkowo niewielka. Pola magnetyczne wszystkich tych grup plam są stabilne, przez co nie są to obszary mogące emitować silniejsze rozbłyski. W częśći południowo-wschodniej powstają nowe obszary aktywne, na razie jednak są one zbudowane z bardzo niewielkich pojedynczych plam. W najbliższych 48 godzinach kontynuacja niskiej aktywności, z małym prawdopodobieństwem pojedynczego rozbłysku klasy M. Liczba Wolfa wynosi 51.
(SDO).

NIEWIELKIE SOBOTNIE CME - w godzinach południowych doszło do wyrzutu koronalnego z okolic zanikającego obszaru 1810 w części południowo-zachodniej tarczy. Zdjęcia z sond STEREO i SOHO zdają się wskazywać, że większość tego wyrzutu została skierowana na południe i zachód od linii Słońce-Ziemia, ale istnieje szansa że pewna część CME podąża ku Ziemi. Dotarcie ewentualnego fragmentu wyrzutu do okolic naszej planety może nastąpić 12-13 sierpnia, z raczej małym na chwilę obecną prawdopodobieństwem wywołania burzy magnetycznej stopnia G1.
(STEREO-A).

MOŻLIWA BURZA 10/11.08 - w dniach 10 / 11 sierpnia możliwa słaba burza magnetyczna G1 na biegunach i wysokich szerokościach geograficznych, w związku z możliwym, choć nie przesądzonym uderzeniem dwóch słabych wyrzutów koralnych uwolnionych 6-7 sierpnia (niestowarzyszonych z żadnym silniejszym rozbłyskiem). Obecnie (stan na 10.08 / 19:00 CEST) w ziemskiej magnetosferze panuje spokój (indeks Kp na poziomie 2-3, wskaźnik Bz północny, aktywność zórz bardzo niska).

08-09.08.13
5 TYGODNI CISZY - 7 sierpnia minęło pięć tygodni, od ostatniego rozbłysku klasy M i tym samym silniejszego zjawiska po dostrzegalnej z Ziemi stronie Słońca. Od 3 lipca podobne zjawiska nie wystąpiły ani razu, a w ostatnim czasie nawet bardzo słabe i nieistotne rozbłyski są rzadkością. W najbliższych 48 godzinach kontynuacja bardzo niskiej aktywności, z 5% prawdopodobieństwem pojedynczego rozbłysku klasy M z któregoś z obszarów aktywnych widocznych obecnie na tarczy.

05-07.08.13
UPDATE Z 05.08 - aktywność słoneczna pozostaje niska. Wprawdzie obszarów aktywnych na tarczy nie brakuje, to jednak nadal wszystkie z nich cechuje prosta konfiguracja magnetyczna uniemożliwiająca emitowanie silniejszych rozbłysków. W minionej nocy mieliśmy do czynienia ze słabą burzą magnetyczną stopnia G1 na biegunach i wysokich szerokościach geograficznych, która obecnie jest w fazie zanikania. W następnych 48 godzinach aktywność słoneczna nie powinna ulegać zmianom, czeka nas zatem kontynuacja spokoju, z niewielką szansą na pojedynczy rozbłysk klasy M z któregoś z obszarów aktywnych. Liczba Wolfa w dniu dzisiejszym wynosi 75.

01-04.08.13
NISKA AKTYWNOŚĆ - z początkiem miesiąca aktywność słoneczna pozostaje niska. W następnych 48 godzinach kontynuacja takiego stanu z niewielką szansą na pojedynczy rozbłysk klasy M.



Wyjaśnienie: solar update - aktualizowane na bieżąco krótkie komunikaty o ostatnich zjawiskach na Słońcu i wszelkich wydarzeniach związanych z pogodą kosmiczną. Co miesiąc* "apdejty" są zerowane i publikowane od początku miesiąca. W przypadku okresów niskiej aktywności słonecznej, aktualizacje ukazują się co 2-4 dni, w przypadku podwyższonej aktywności raz lub kilka razy dziennie. Komunikaty te mają na celu zwięzłe określenie obecnej sytuacji i zapewnienie czytelnikom rozeznania, czego można się spodziewać w najbliższym czasie z zakresu aktywności słonecznej i pogody kosmicznej.
* Aktualizacje archiwizowane są w cyklu comiesięcznym i możliwe do odczytu w dziale Archiwum Solar Update.

Komentarze