Najdłuższe w XXI wieku całkowite zaćmienie Księżyca 27.07.2018 A.D. - Fotorelacja z obserwacji

Koniec odliczania, koniec oczekiwania - serce się raduje, dusza śpiewa, a modlitwy do Najwyższego zaowocowały. Jedyne takie, najdłuższe w tym stuleciu całkowite zaćmienie Księżyca widoczne z Polski, lipcowa aura pozwoliła zaobserwować, upamiętnić i po prostu doświadczyć. Z nieopisaną radością zapraszam Was na fotorelację z obserwacji tytułowego zjawiska.

Często tak jest, że gdy się na coś długo czeka i w końcu ten wyczekiwany moment następuje, człowiek się cieszy, że już dłużej czekać nie musi. I choć w tym przypadku każdy z nas musiał się zmierzyć z oczekiwaniem akurat na takie widowisko, więc to całe odliczanie miało prawo być przyjemne, to jednak jeśli chodzi o mnie - cieszę się, że jest już po wszystkim. Naprawdę - nie wiem ile byłbym w stanie jeszcze funkcjonować, gdybym musiał dłużej przeżywać w głębi ducha to, co przeżywałem w ostatnich dniach w trakcie finałowego odliczania. Nie miałem jeszcze sposobności doświadczenia całkowitego zaćmienia Słońca, prawdopodobnie najwspanialszego fenomenu jaki możemy sobie tu na Ziemi wymarzyć do obserwacji, więc nie mogę przyrównać swoich emocji do ostatnich momentów przed tym zjawiskiem, ale jak na całkowite zaćmienie Księżyca, tętno szalało mi tak jak jeszcze nigdy.

Widziało się już sporo takich zjawisk, niektóre w lepszych, niektóre w gorszych warunkach, jeszcze więcej widziało się zaćmień częściowych, ale jednak wspomnienia pozytywne były i teoretycznie już można by się przyzwyczaić. Tymczasem od około 20 lipca 2018 roku targały mną uczucia jak za pierwszych tygodni i miesięcy obcowania z tą pasją - taki niewyżyty zapał napalonego żółtodzioba w astronomii amatorskiej, który jeszcze nic nie widział i wpada w rozpacz na samą myśl, że zjawisko na jakie oczekuje, może mu uciec ponad chmurami. Kiedy odliczanie dobiegło końca, wcale uspokojenie nie nadeszło. Okazało się raz jeszcze, że dopiero teraz będzie się z pikawą działo. I działo się. Pięknie, pięknie, i jeszcze raz pięknie. Dopiero teraz, wydaje mi się, stan przedzawałowy minął, ale choć część emocji i widoków z tej przewspaniałej nocy postaram się tu pozostawić na pamiątkę.

Warunki były dalekie od idealnych. Obserwacje możliwe były wyłącznie na raty, z przerwami pomiędzy przepływającymi obłokami, których suma summarum zebrało się całkiem sporo. Jednakże przy tak długotrwałym zjawisku cierpliwość popłacała i tuż po tym, gdy niektórzy w otoczeniu rezygnowali z obserwacji twierdząc, że "nic nie widać" - następowały rozpogodzenia, w których choć na parę minut można było i udokumentować coś niecoś na pamiątkę, pogapić się gołym okiem i pogapić się przez lornetkę.

W moim przypadku pierwszy widok wyłaniającego się zza chmur Księżyca nastąpił dopiero około 21:15 CEST, na kwadrans przed najważniejszym etapem zjawiska - który prawdę mówiąc, po wielu zaćmieniach częściowych, był dla mnie jedynym istotnym okresem zaćmienia, jakie chciałem naprawdę ujrzeć.

Od rozpoczęcia fazy całkowitej o 21:30 CEST do około 22:00 zaćmienie prezentowało się wybornie - Księżyc przesunął się w pasmo nieba wolne od zachmurzenia, zjawisko było widoczne gołym okiem, choć zaliczyłbym je do dość ciemnego. Okresowe chmury przepływające w okolicach fazy maksymalnej o 22:21 CEST utrudniały mi oszacowanie jasności zaćmienia w skali Danjona wspomnianej ➨ w poprzednim tekście kampanii popularyzacyjnej, ale gdy od około 22:30 ponownie widoczność się poprawiła na około 3 kwadranse, nie było problemu z ujrzeniem całkowicie pogrążonego w ziemskim cieniu Księżyca i tu bym się skłaniał ku ocenie L=2 do 3. Do tego wszystkiego tuż po fazie maksymalnej zza chmur wyjrzał Mars znajdujący się dokładnie w pierwszej od 15 lat ➨ Wielkiej Opozycji, co w połączeniu z krwistym poblaskiem naszego satelity stworzyło niesamowity klimat, okiem nieuzbrojonym jak i w lornetce. Na dokładkę kilka minut później nastąpił jasny przelot Międzynarodowej Stacji Kosmicznej - astronomiczna kumulacja full wypas!

Tuż przed kresem fazy całkowitej nastąpiła ponowna inwazja zachmurzenia i Księżyc został przykryty kołdrą cirrostratusów. Tak już pozostało praktycznie do końca powtórnej fazy częściowej, ale w świetle tego co udało się ujrzeć, sfotografować i doświadczyć między 21:15 a 23:00 - nie pisnę nawet w myślach ani słowa narzekania. Radocha na całego!!!

Przelot Międzynarodowej Stacji Kosmicznej podczas całkowitego zaćmienia Księżyca i koniunkcji z Marsem we wielkiej opozycji. (1) 

Przelot Międzynarodowej Stacji Kosmicznej podczas całkowitego zaćmienia Księżyca i koniunkcji z Marsem we wielkiej opozycji. (1)

Koniunkcja Marsa we wielkiej opozycji z całkowicie zaćmionym Księżycem. 

Kontakt U3.Kres najdłuższego w XXI wieku całkowitego zaćmienia Księżyca.
Poniżej Mars we wielkiej opozycji.

W fotorelacji otwierającej dziewiąty rok funkcjonowania bloga, a więc tej po udanej obserwacji ➨ częściowego zaćmienia Księżyca z 7 sierpnia ub.r. zakończyłem tekst takim fragmentem: "W trakcie relacjonowanego dziś zaćmienia zawarłem kolejny już pakt z pogodą - że mianowicie skoro powiedziała A dostarczając nam przepięknie czyste niebo od zenitu po horyzont na pierwszą tak ważną obserwację astronomiczną w trakcie dziewiątego roku mojej skromnej działalności - to niech powie również B ukazując równie łaskawe oblicze na ostatnią obserwację w trakcie tego blogowego roku, którą mam nadzieję, będzie wspaniałe całkowite zaćmienie Księżyca pod koniec lipca 2018, widoczne w pełnej krasie na polskim niebie również po wschodniej stronie. Już dziś zaczynam wielkie odliczanie do tego wydarzenia po którym, mam nadzieję, będę mógł zamknąć ten rok istnienia bloga z równie radosną fotorelacją, z jaką dziś został on otwarty. Dziewiąty rok zaczął się pięknie - i niech też w równie optymistycznym wydźwięku się zakończy. Tak Wam i sobie z całego serca życzę."

Dziś, gdy po dwunastu miesiącach ten kolejny rok funkcjonowania witryny dobiega końca, z nieopisaną radością domykam go niniejszą relacją, ciesząc się jednocześnie z licznych Waszych sukcesów, jakie były możliwe do odniesienia minionej nocy w wielu regionach Polski. Za 3 dni kolejne urodziny witryny i otwarcie 10. roku działalności, na który już dziś Was serdecznie zapraszam, byśmy wspólnie mogli oczekiwać i obserwować najpiękniejsze zjawiska, które jeszcze na nas czekają. Najdłuższe w XXI wieku całkowite zaćmienie Księżyca przechodzi do historii, a my wszyscy byliśmy jej uczestnikami. To będą piękne wspomnienia!

  f   Bądź na bieżąco z tekstami, zjawiskami astronomicznymi i wszystkim co ważne dla amatora astronomii - dołącz do stałych czytelników bloga na Facebooku lub GooglePlus.➨